Zespół Szkolno-Przedszkolny w Stopnicy

Początek naszej Szkoły

Oto co pisze w swoich wspomnieniach pan Marian Ziętarski:

1945 rok. Koniec maja. Na murach fabryczki wody sodowej przy ulicy Staszowskiej (dziś za budynkiem Urzędu Gminy) zjawia się dach. Szkoła. Jedna wielka izba, cementowa posadzka, trzy małe okienka, wejście bezpośrednio z podwórza. Nauczyciele: Froncz Jan, Jasiński Teofil, Ziętarski Marian. Dzieci piszą na posadzce. Wkrótce ludzie noszą deski. Układa się je na cegłach. Powstają siedzenia i pulpity. Harówka. Nauka od godz. 8⁰⁰ do 18⁰⁰. W zimie wieczorem nauczyciele i dzieci stoją w warstwie rzadkiej mazi topniejącego śniegu zmieszanego z błotem. Nie sposób inaczej. Dzieci bezustannie zmieniają się. Nim skończą naukę jedne, drugie już czekają.

Notatki z pierwszych lat pracy:

ROK SZKOLNY 1946/1947

Jedna izba lekcyjna przy ulicy Staszowskiej. 

Szkoła realizuje program 6-ciu klas.

470 uczniów.

Dwóch nauczycieli: Teofil Jasiński i Marian Ziętarski.

W klasie pierwszej 60 dzieci.

Rozpoczęta budowa baraku przy ulicy Soleckiej.

Rejon szkolny: Stopnica, Wolica, Kąty Stare, Kąty Nowe, Falęcin Nowy, Folwarki, Białoborze, Mariampol. Do klas V - tych i VI - tych uczęszczają dzieci z Mietla, Suchowoli, Skrobaczowa.

 

ROK SZKOLNY 1948/ 1949

Jedna izba lekcyjna przy ulicy Staszowskiej.

Cztery izby lekcyjne, kancelaria i pokój nauczycielski w nowo wybudowanym baraku przy ulicy Soleckiej. Szkoła realizuje program siedmiu klas. Uczęszcza 573 dzieci. Pracuje 6-ciu nauczycieli i kierownik Lucjan Jasiński. Do klasy V, VI i VII przychodzą dzieci ze szkół: Topola, Suchowola, Mietel, Jastrzębiec, Skrobaczów.

 

ROK SZKOLNY 1949/1950

Dwie izby lekcyjne przy ulicy Staszowskiej (w dobudowie dwie dalsze). Cztery izby lekcyjne w baraku przy ulicy Soleckiej. Jedna izba lekcyjna wynajęta w budynku przy ulicy Buskiej (lokal Kazimiery Królikowskiej). 504 uczniów uczęszcza do szkoły. Pracuje 11 nauczycieli i kierownik szkoły. Szkoła otrzymała do dyspozycji aparat radiowy, który miał zbyt słaby odbiór nie był wykorzystywany w działalności kształceniowej.

W szkole prowadzono naukę dla analfabetów.

 

ROK SZKOLNY 1950/1951

Cztery izby lekcyjne przy ulicy Kościuszki (byłej Staszowskiej). Cztery izby lekcyjne przy ulicy dr Piotrowskiego (byłej Soleckiej). Jedna izba lekcyjna wynajęta przy ulicy Bolesława Bieruta. 524 dzieci. Jedenastu nauczycieli i kierownik szkoły. W takich warunkach uczyły się dzieci w Stopnicy do 1953 roku, kiedy wybudowano część zaplanowanego budynku - (obecnej szkoły) powiększonego w latach 60-tych o trzy sale lekcyjne i salą gimnastyczną. Lokum w nowej szkole otrzymała biblioteka licząca 450 woluminów. W roku 1953 roku posiadała już 559 pozycji w tym 44 dla nauczycieli. Zbudowano boisko do piłki nożnej, 2 boiska do siatkówki, boisko do piłki ręcznej, udostępniono 2 skocznie do skoków lekkoatletycznych. Powstała pracownia fizyczna i chemiczna.

Od roku szkolnego 1966/67 miała rozpocząć się realizacja programu dla VIII - klasowej szkoły podstawowej. Do tego czasu 16 nauczycieli prowadziło zajęcia w 15 oddziałach z 544 uczniami.

W tym okresie ważnym wydarzeniem było zatrudnienie lekarza szkolnego, Zofii Dziedzic. Szkoła objęła opieką dzieci znajdujące się w trudnej sytuacji materialnej i rodzinnej. Duży wkład w prace na rzecz budowy szkoły i wkład pieniężny wnieśli sami mieszkańcy Stopnicy i okolic, rodzice dzieci szkolnych, uczniowie i nauczyciele.

 

ROK SZKOLNY 1967/1968

Dyrektor szkoły p. Marian Ziętarski obejmuje pieczę nad nowym budynkiem szkoły i zabiega o właściwe wykończenie budynku. Troszczący się o kadrę nauczycielską i zaplecze dydaktyczne szkoły. Funkcję Zastępcy dyrektora powierza p. Barbarze Borowiec. Nauczyciele uczący to: Irena Grudzień, Halina Krzemień, Irena Wróbel, Jerzy Masłowski, Maria Saweczko, Danuta Krala, Czesław Letkiewicz, Joanna Malar, Anna Bączek.

Odeszli ze szkoły nauczyciele: Urszula Wojda, Ewa Górska, Mirosław Rękas. Na zasłużoną emeryturę przeszedł: Teofil Jasiński, który kierował szkołą od początku, Jan Kozłowski, Maria Piotrowska, Leokadia Sanecka.

Zaplanowano dalszą budowę szkoły. Od 1969 r. rozpoczęto budowę Domu Nauczyciela na działce przyszkolnej. Społeczność Stopnicy zebrała 3,930,68 zł na ten cel. Do szkoły uczęszcza 480 uczniów. W 1970 r. oddano do użytku Dom Nauczyciela, w którym zamieszkali: Józefa i Włodzimierz Kozłowscy, Mieczysława Linowska z rodziną, Danuta Głód z rodziną, oraz Maria Lech i Maria Saweczko. W szkole pracowało 26 nauczycieli, uczęszczało do szkoły 450 uczniów. W latach 70-tych zadbano o wyposażenie sal przedmiotowych i specjalistycznych w pomoce naukowe i inwentarz. Zakupiono ławki, krzesła, tablice, następnie magnetofon, adapter, radio. Pierwszą pracownią kompletnie wyposażoną była pracownia matematyczna. Uczniowie sami wykonywali bryły geometryczne i tablice matematyczne. Następnie wyposażono salę gimnastyczną, zakupiono piłki treningowe, siatki do bramek, kozły, stoły do tenisa, łyżwy, narty, ubrania treningowe itp. Od lat 70-tych szkoła w Stopnicy była szkoła zbiorczą. Dowożono dzieci ze wszystkich szkół w gminie. Dzieci dowożone korzystały z bezpłatnego dożywiania w szkolnej stołówce. Z 293 uczniów dożywianiem aż 153 dzieci było dojeżdżających. Szkoła dbała o zdrowie uczniów, organizując corocznie szczepienia ochronne. Wyposażony zastał gabinet stomatologiczny, który prowadziła lek. stomatolog Zofia Dziedzic.

W roku 1971 r.  uczęszczało do naszej szkoły 410 uczniów, w 1973 r. – 450 uczniów, w 1974 r.  – 520 uczniów. Nauczyciele pracujący w Szkole Podstawowej w 1974 r :

• Barbara Borowiec (od 1962 r.)

• Bost Bogumiła

• Brzyska Maria (od 1951 r.)

• Głód Danuta

• Grudzień Irena (od 1967 r.)

• Guła Czesław (od 1968 r.)

• Melas Cecylia

• Linowska Mieczysława

• Janusiewicz Anna

• Juszczyk Anna

• Drzewiecki Józef

• Pruska Genowefa

• Przeworska Zofia (od 1970 r.)

• Kozłowska Krystyna (od 1970 r.)

• Kozłowski Władysław (od 1969 r.)

• Skwark Jolanta

• Wach Zofia (od 1962 r.)

• Wojtacha Henryka (od 1971 r.)

• Wróbel Augustyn (od 1968 r.)

• Wróbel Irena (od 1967 r.)

• Wróbel Stefan

• Walas Irena

• Zawierucha Stanisław

• Zdral Stanisław

• Zdral Włodzimierz

• Boś Ryszard

• Pietrzykowska Regina (od 1949 r.)

• Saweczko Maria (od 1966 r.)

• Osujwa Władysław (od 1967 r.)

• Ziętarski Marian (od 1944 r.)

• Łukasik Bogumiła (od 1973 r.)

• Jasińska Wiktoria (od 1945 r.)

• Lech Maria (od 1963 r.)

• Nega Józef

W 1975 r. do Szkoły Podstawowej w Stopnicy uczęszczało 500 uczniów, a w styczniu tego roku miało miejsce nadanie szkole imienia - Batalionów Chłopskich, wręczenie sztandaru oraz wmurowanie tablicy dla uczczenia bojowników o następującej treści :

„Partyzantom Ziem Stopnickiej walczącym z najeźdźcą hitlerowskim w latach 1939-1945

o wyzwolenie Polski - Społeczeństwo Gminy Stopnica”

Pod opieką Stefana Wróbla założono Izbę Pamięci Narodowej, w której kolekcjonowano zbiory. Tradycją stały się spotkania weteranów II wojny światowej z uczniami. W 1976 r. do naszej szkoły uczęszczało 430 uczniów, w 1977 r. - 385 uczniów, w 1978 r. – 410 uczniów, w 1980 r. – 420 uczniów, w 1981 r. – 410 uczniów. Po 14 latach dyrektorowania p. Marian Ziętarski odchodzi w 1981 r. na zasłużoną emeryturę. Funkcję dyrektora gminnego obejmuje mgr Zdzisław Ziewacz do roku 1983. Nowym dyrektorem zostaje mianowany mgr Edward Korczyński, który po roku rezygnuje z tej funkcji. Od 1984 do 1989 funkcję dyrektora pełni p. Elżbieta Kopieniak. Na kolejny rok dyrektorem szkoły zostaje Stanisław Sołtysek. W 1990 r. przeprowadzono wybory kolejnego dyrektora, zostaje nim Czesław Zych. Po czterech latach dyrektorowania przechodzi na stanowisko Zespołu Szkół Ekonomicznych w Stopnicy. W 1997 r. rozpoczął się kolejny etap na stanowisku dyrektora. Tym razem drogą głosowania spośród kadry nauczycieli wybrano p. Andrzeja Banacha, który funkcje dyrektora pełni do dziś. Od 1995 r. Szkoła Podstawowa przeszła pod opiekę Urzędu Gminy co spowodowało szereg zmian. W 1998 r. zlikwidowano część szkół filialnych: w Jastrzębcu, Skrobaczowie, Białoborzu, Suchowoli. W związku z reformą oświatową z 1998 r. zaczęło funkcjonować Gimnazjum. Sale lekcyjne były maksymalnie wykorzystane, odremontowano piwnice i dodatkowe sale oddano do użytku uczniom. W 2003 r. Gimnazjum przeniosło się do nowo wybudowanego obiektu.