Zespół Szkolno-Przedszkolny w Stopnicy

Jedną z głównych ról psychologa szkolnego jest wspieranie szkoły w procesie wychowywania i przygotowywania dzieci do dorosłego życia oraz wszechstronnego ich rozwoju. Bardzo ważne jest, aby zarówno środowisko szkolne, jak i domowe ten rozwój wspierały a psycholog szkolny jest osobą, która dodatkowo wspomaga rodziców oraz wychowawców. Ponadto dba o szeroko rozumiany dobrostan psychiczny uczniów zapewniając im wsparcie i pomoc, gdy tego potrzebują.
Do głównych zadań psychologa szkolnego należą min.: prowadzenie badań i działań diagnostycznych, diagnozowanie sytuacji w szkole w celu rozwiązywania problemów wychowawczych stanowiących barierę i ograniczających aktywne oraz pełne uczestnictwo ucznia w życiu szkoły, udzielanie uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej w formach odpowiednich do rozpoznanych potrzeb, podejmowanie działania z zakresu profilaktyki uzależnień i innych problemów dzieci i młodzieży, organizowanie zajęć integracyjnych, pomoc w rozwiązywaniu konfliktów klasowych, prowadzenie zajęć indywidualnych zapobiegających zaburzeniom zachowania, inicjowanie i prowadzenie działań mediacyjnych oraz interwencyjnych w sytuacjach kryzysowych, wspieranie nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i innych specjalistów, udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej, zajmowanie się działaniami profilaktycznymi w celu zapobiegania pojawianiu się problemów, współpraca z rodzicami w zakresie zagadnień wychowawczych (wskazówki związane z zagadnieniami wychowawczymi, wskazanie odpowiedniej literatury), organizowanie warsztatów mających na celu m.in. rozwój umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach, przybliżenia uczniom tematyki związanej
ze zdrowiem psychicznym.
Głównym adresatem wszelkich działań psychologa w szkole jest UCZEŃ a najważniejszym zadaniem jest rozpoznanie jego potencjalnych możliwości oraz sytuacji wychowawczej. Praca psychologa szkolnego to stawianie pytań, jak można zrozumieć problemy i potrzeby dziecka w sytuacji szkolnej. Jakie znaczenie ma pojawiające się zachowanie oraz przeżywane przez dziecko emocje. Jakie są potencjalne zagrożenia. W oparciu o te rozważania musi zdecydować, jakiej pomocy udzielić i jak ukierunkować, aby uniknąć niepowodzeń szkolnych.
Kto może się zgłosić do psychologa szkolnego?

Uczeń, gdy:

• ma problemy emocjonalne, niską samoocenę,
• jest nadpobudliwy, ma napady gniewu,
• pojawiają się u niego myśli samobójcze,
• zastanawia się, jak budować dobre związki,
• ma trudności w nauce, w kontaktach z innymi,
• jest zestresowany,
• on sam lub ktoś, kogo zna, ma kłopot z przestrzeganiem zasad obowiązujących w społeczności szkolnej,
• doświadcza sytuacji kryzysowych: śmierć kogoś bliskiego, rozwód rodziców, choroba własna lub kogoś w rodzinie (w tym choroba alkoholowa), przeniesienie do nowej szkoły, przeprowadzka i inne,
• powtarzają się u niego objawy somatyczne, np. ból brzucha, bóle głowy, zaburzenia snu,
• potrzebuje pomocy materialnej,
• kieruje go nauczyciel (interwencje),
• jest zainteresowany rozwojem własnego potencjału,
• nie wie, kogo ma zapytać o daną sprawę lub kogo prosić o pomoc,
• chce porozmawiać o tym, co go denerwuje,
• nie czuje się w szkole bezpiecznie (jest zastraszany lub dyskryminowany).

Rodzic, gdy:

• nie radzi sobie z dzieckiem w domu lub zauważa negatywne przejawy jego zachowania,
• chciałby lepiej zrozumieć swoje dziecko.

Nauczyciel, gdy:

• doświadcza trudności z uczniem lub zauważa konflikt między uczniami w klasie,
• szuka nowych form pomocy mających swoje źródło w psychologii.

“Dziecko ma prawo być sobą. Ma prawo do popełniania błędów. Ma prawo do posiadania własnego zdania. Ma prawo do szacunku. Nie ma dzieci – są ludzie.” J.Korczak
 
“Dziecko chce być dobre. Jeśli nie umie – naucz, jeśli nie wie – wytłumacz, jeśli nie może – pomóż.” J.Korczak